Ve bebekler de ölürHayatımın gerçek öykülerine ayrılan bir filminSoundcheckindeyimBir yazar mıyım ? yoksa tek şiirlik şair mi Notumu verdi hocalarım nasihatı koydum cebime ve zordaKalana dek çıkarmadımVe ben bozuk paraydım anlaşılamadan çiklet oldumVe ben bütündüm yarimi sevgilimde bırakıp yarimi sokağaAttımCanımı yolda buldum, canıma teslim ettim, canıma okuduRap canımsın canıma okudun canıma kastınİçimde saklı bir kaçak çocuk korku dolu bakışlarıylaGizlenirken iz bırakmış anılarıyla sevgiliMutluluktan ağlak olmak artık bir seferlik bana da mahsusAnlamak kolaysa bak bi gözümün içine Yer mi len velet . sekiz senemle ben dalaştımKimsecikler yoktu mikrofonu mu buldumİçimi döktümZihnimin derinliklerinde yaptığım kazılarda onca yılınÇöpleri yatılıOnların içinde binlerce ölümsüzlük ölümü görmüşKaybettiğim gülücüğü gül demeti halinde koymuşlar oysa kiSuratımaGömülü parmak izlerin omuzlarımdaGözlerimde bir filmsin. göz çukurlarımda uyuya kalmış birBebeksinBende ninninim uyu[Nakarat]Dayan sabır gerekYolun uzun, vakit kısaÖlüm yakınTanrım ona acıSebep-sonuç : gecem hüzün(dolu)Bilmecelere ısınamadım (asla)hele de senle ilgiliyseSevemedim sualleri cevapların yetersiz kaldiİçime sinmemişti duyduğum yanıtların yarimParçalandı ellerinde kum duvarlarımNe hakla yarimi benden aldın Yine de bir günahkar göremedim seniSusar dudaklarım susar çocuklarımBir vahada yolumu kaybettimSusar bu kuru dudaklarımAlışkanlıklarıma yoklama yaptımGirme sınırıma cephanen yoksa vururum tek atışta gözününYaşına bakmadanToz ol Bende başta bir çocuktum sende oyuncak oldunTarihin sayfa aralarına kırmızı gülümü çoktan koydumAlacakaranlık geriye çekti güneşiBir içim tütün tadınKadın . özün toprağın buruk nefesiKim der ki ; sago yaşamın minik bebeği Bir yaz akşamında hayata attım göz bebeğimi, bebeğim Öldü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder